محمد البياضي
20-06-11, 10:01 AM
ذا سعد راع الصمايل والفعول
ماطـرق هاجـوس شعـري بالوصول
_________لـيـت دق ضلوع صـدري يــوم جاه
اقــتـحـم صــدري بـدون اذن الدخول
_________كــاد يـثـر بـي وانــا بـوقـت الـصـلاه
قـلـت له وش فـيـك يـالـهـاجــس عـجول
_________قـال لــي حـضـرت وانـا الــليّ تــباه
اعرف ان شرحك بهل الموقف يطول
_________والـفـــقـيـده رجـــل والــحــالــه وفــاه
قـلـت لـه يــاهــاجــســي مـهـمـا نقول
_________صـعـب نـحـصـي كـل مـا ربي عطاه
ذا جــبــل مــابــه طـلـوع ولا نــزول
_________راسـي ٍوارســى مــن جـبـال الـسـراه
ذا عــمـود وركـــن وتــسـبـب خـلـول
_________فـقـدتـه والــبــيــت يـتـــأثــر بــنــاه
ذا نـجــم فـاهــــر ولاهـــو كــل حـول
_________يــبــدي بــنــوره وثــم يــظــلـم ســماه
ذا قــلــيــب ومــاه جــمــه مــا تــزول
_________عــد راهــي وارده يــقــطــع ضـــمـاه
ذا ولــد عـــمــي ولا فـــالــقــول قــول
_________محــزمــي فــالضـيـق وافخر في لـِقـاه
ذا سـعـد راع الـصـمـايــل والــفــعــول
_________والـعــلـوم الــلـيّ بــهــا نـخــوه وجــاه
شـهـم فـيـه الــمـرجــلـه عـرض ٍوطول
_________لانــتــخــى طـــش الـعـمـامه والعبـــاه
يــفــعــل الــيــا قــال وايــديــنــه تطول
_________مــايــحــســبــهــا مــن اي الاتـــجــــاه
نــاجــده حــســب الــعــوايـد والاصول
_________كــل مــوقــف فــيــه يــلــفـــت لنــتـباه
لــلضـيـوف يـصـول فـالـصـدر ويجول
_________جــود هــمــه تــكـشـفـه طــيــبــة نـبـاه
مــايــتــريــح غــيــر اذا نــفــسـه تنول
_________الــرضــاء مـــمــا تـــَقـــدم مــن يـــداه
يــفــزع الــيــا جــاه ضــايق ومعـَلــول
_________يـبــشـــر بــعــزه قــبــل يــاخــذ قــراه
فــيــه فــهــم وبــه ذكــاء وعــنده حلول
_________مــرضــيــه والــليّ يــبـي شـوره لـَـقـاه
وفــي لــزوم الـغـيـر مـاصــابــه خمول
_________يــســتــجــيــب لــدعـوة الـغير ان دعاه
يـشــره عــلــى صـاحـبه ماهو فضول
_________لــجــل لــه واجــب ضــمـيـره مـا نساه
يـــاصـلـه لو كــان مــشــواره يــطــول
_________مـــايــهــمــه لا وصــل غــايــة مــنــاه
فــي قــلــوب الــنــاس لـه حــب وقـبول
_________نـــزلـــه ربــــي وهـــذا مـــن رضـــاه
والــكــريــم مــــقــرب ولا بــه مــيــول
_________وهــو كــريــم وقــلــة ٍفــي مــســتـــواه
ومــن يــعــرفــه يــا رزيـنـيـن الــعقول
_________اكــــد لــــقــــولــي وعـــد الــلـيّ راءاه
بــه ومــن مــابــه عــبــايــرنــا ســيول
_________كــــل مــنــا هـــل مــن نــاظــره مـــاه
مــن عــيــون ٍمــابــهــا طــرف ٍخجول
_________مــن رجــالــه يــوم فــارق لــلــحــيــاه
ولــعــت مــن روســــنا لــحــد الرجول
_________نـــــار فــيــنــا يـــوم وارا فــي ثــــراه
آه مـــن فــــرقــاه صــايــــبنــا ذهــول
_________نــفــقــده وشــــلــــون مــا نــفـــقــده آه
مــيــر نــحــمــد ربــنــا خــلـف زحول
_________عــقــبــه رجــال وعــلــى درب ٍمـشـاه
ونـطـلـب الــليّ مــرسـل الهادي رسول
_________غــافـــر ذنــوب الــمــلا يــدمح خـطـاه
ماطـرق هاجـوس شعـري بالوصول
_________لـيـت دق ضلوع صـدري يــوم جاه
اقــتـحـم صــدري بـدون اذن الدخول
_________كــاد يـثـر بـي وانــا بـوقـت الـصـلاه
قـلـت له وش فـيـك يـالـهـاجــس عـجول
_________قـال لــي حـضـرت وانـا الــليّ تــباه
اعرف ان شرحك بهل الموقف يطول
_________والـفـــقـيـده رجـــل والــحــالــه وفــاه
قـلـت لـه يــاهــاجــســي مـهـمـا نقول
_________صـعـب نـحـصـي كـل مـا ربي عطاه
ذا جــبــل مــابــه طـلـوع ولا نــزول
_________راسـي ٍوارســى مــن جـبـال الـسـراه
ذا عــمـود وركـــن وتــسـبـب خـلـول
_________فـقـدتـه والــبــيــت يـتـــأثــر بــنــاه
ذا نـجــم فـاهــــر ولاهـــو كــل حـول
_________يــبــدي بــنــوره وثــم يــظــلـم ســماه
ذا قــلــيــب ومــاه جــمــه مــا تــزول
_________عــد راهــي وارده يــقــطــع ضـــمـاه
ذا ولــد عـــمــي ولا فـــالــقــول قــول
_________محــزمــي فــالضـيـق وافخر في لـِقـاه
ذا سـعـد راع الـصـمـايــل والــفــعــول
_________والـعــلـوم الــلـيّ بــهــا نـخــوه وجــاه
شـهـم فـيـه الــمـرجــلـه عـرض ٍوطول
_________لانــتــخــى طـــش الـعـمـامه والعبـــاه
يــفــعــل الــيــا قــال وايــديــنــه تطول
_________مــايــحــســبــهــا مــن اي الاتـــجــــاه
نــاجــده حــســب الــعــوايـد والاصول
_________كــل مــوقــف فــيــه يــلــفـــت لنــتـباه
لــلضـيـوف يـصـول فـالـصـدر ويجول
_________جــود هــمــه تــكـشـفـه طــيــبــة نـبـاه
مــايــتــريــح غــيــر اذا نــفــسـه تنول
_________الــرضــاء مـــمــا تـــَقـــدم مــن يـــداه
يــفــزع الــيــا جــاه ضــايق ومعـَلــول
_________يـبــشـــر بــعــزه قــبــل يــاخــذ قــراه
فــيــه فــهــم وبــه ذكــاء وعــنده حلول
_________مــرضــيــه والــليّ يــبـي شـوره لـَـقـاه
وفــي لــزوم الـغـيـر مـاصــابــه خمول
_________يــســتــجــيــب لــدعـوة الـغير ان دعاه
يـشــره عــلــى صـاحـبه ماهو فضول
_________لــجــل لــه واجــب ضــمـيـره مـا نساه
يـــاصـلـه لو كــان مــشــواره يــطــول
_________مـــايــهــمــه لا وصــل غــايــة مــنــاه
فــي قــلــوب الــنــاس لـه حــب وقـبول
_________نـــزلـــه ربــــي وهـــذا مـــن رضـــاه
والــكــريــم مــــقــرب ولا بــه مــيــول
_________وهــو كــريــم وقــلــة ٍفــي مــســتـــواه
ومــن يــعــرفــه يــا رزيـنـيـن الــعقول
_________اكــــد لــــقــــولــي وعـــد الــلـيّ راءاه
بــه ومــن مــابــه عــبــايــرنــا ســيول
_________كــــل مــنــا هـــل مــن نــاظــره مـــاه
مــن عــيــون ٍمــابــهــا طــرف ٍخجول
_________مــن رجــالــه يــوم فــارق لــلــحــيــاه
ولــعــت مــن روســــنا لــحــد الرجول
_________نـــــار فــيــنــا يـــوم وارا فــي ثــــراه
آه مـــن فــــرقــاه صــايــــبنــا ذهــول
_________نــفــقــده وشــــلــــون مــا نــفـــقــده آه
مــيــر نــحــمــد ربــنــا خــلـف زحول
_________عــقــبــه رجــال وعــلــى درب ٍمـشـاه
ونـطـلـب الــليّ مــرسـل الهادي رسول
_________غــافـــر ذنــوب الــمــلا يــدمح خـطـاه